Lunchen met Ellen ten Damme

En toen ging Ellen ten Damme doen waar ik op hoopte: Nederlandstalig zingen. De popster die we kenden van haar ruige rafelrandje, bleek ook te kunnen strelen. Na stevige Engelstalige cd’s een en opgepoetste reputatie als rockvamp, dook er opeens in haar eigen taal een kwetsbare kant van haar op. Een Ellen die blijkt te kunnen spelen met kleine woorden en gevoeligheden dichtbij.
Bij een lunch in Amsterdam praatten we over haar cd, haar loopbaan en onze passie voor circusromantiek. Het interview verschijnt in de weekendbijlagen van de kranten en is later ook te lezen onder de button ’verhalen’.